Ein cymunedau yn newid

“Maen   nhw   wedi   symud   i   mewn   a   does   dim   ots ganddyn   nhw   am   ein   hen   ffordd   Gymreig   o   fyw,   mae’n cymdeithas   ni   yn   newid   yn   llwyr!”   Efallai'r   rheswm   nad ydyn   nhw’n   poeni   am   ein   ffordd   o   fyw   yw   dydyn   nhw ddim   yn   gwybod   dim   byd   amdano,   dydy   o   ddim   fel   eu bod   nhw   wedi   symud   i   rywle   tu   allan   i’r   Deyrnas   Unedig. Tybed   beth   fydd   yn   digwydd   petasem   ni’n   cael   dathliad o’n    Cymreictod    yn    ein    hardaloedd    yn    flynyddol,    a gwneud    hynny    mewn    ffordd    y    bydd    pawb    yn    gallu mwynhau.    Rhywbeth    fel    cyngerdd,    ‘does    dim    byd    fel cerddoriaeth i gael pawb at ei gilydd. Os   yw’r   gerddoriaeth   yn   Gymraeg   ac   yn   Saesneg fel   bod   pawb   yn   gallu   canu   gyda’r   côr   ar   adegau   a’r cyflwyniad   yn   ddwyieithog   hefyd   mi   fydd   rywbeth   o’r fath   yn   creu   cyfleoedd   gwych   i   gael   cymunedau   wrth   ei gilydd    ac    yn    creu’r    syniad    bod    yr    iaith    Gymraeg    yn perthyn iddyn nhw hefyd. Efallai   bydd   rhai   ohonyn   nhw   yn   awyddus   i   ymuno a’r côr, os ydy’r côr yn brin o aelodau. Mae   llawer   o   bethau   gwirion   yn   cael   eu   dweud   yn y   papurau   cenedlaethol   sydd   yn   tanseilio   sefyllfa’r   iaith ac   mae   hynny’n   gwneud   i   ni   deimlo’n   anghyfforddus   yn aml.   Wrth   gael   y   neges   i   fewnfudwyr   eu   bod   nhw   yn gallu   cael   mwynhad   allan   o’r   iaith   hyd   yn   oed   os   nad ydyn    nhw’n    gallu    ei    siarad    mi    fydda    ni    yn    creu    llais cryfach   yn   erbyn   ei   gelynion.   Mi   fydd   hynny   yn   gam fawr i’r cyfeiriad iawn. Gwneud    y    mewnfudwyr    yn    gartrefol    yw’r    unig ffordd   ymlaen   -   maen   nhw   wedi   dewis   dod yma    i    aros,    mae’n    syniad    da    i    gael    nhw    i deimlo   bod   croeso   iddyn   nhw   yma.   Wrth   gyflwyno’r